امام جمعه شهرستان قدس در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم گفت: تقوا موجب می‌شود انسان دچار گناه نشود. اما اگر کسی -خدای ناکرده- مرکتب گناه شد، باید با داروی توبه و استغفار، گناه خود را رفع کند.
به گزارش روابط عمومی دفتر امام جمعه شهرستان قدس، جلسه هفتگی تفسیر قرآن توسط حجت‌الاسلام والمسلمین جوکار امام جمعه شهرستان قدس در مسجد جامع شهر در خصوص آیات سوره مبارکه احزاب برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین جوکار، در ادامه سلسله جلسات تفسیر قرآن در مسجد جامع شهر ابتدای جلسه را با حدیثی از امام جواد (علیه السلام) آغاز نمود که می‌فرماید: ثَلاثُ خِصالٍ تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّهُ: الاْنْصافُ فِی الْمُعاشَرَهِ، وَ الْمُواساهُ فِی الشِّدِّهِ، وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلی قَلْبٍ سَلیمٍ.
سه خصلت جلب محبّت می کند: انصاف در معاشرت با مردم، هم دردی در مشکلات آنها، همراه و همدم شدن با معنویات (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۲).
ادامه تفسیر آیه تطهیر
آیه سی و سوم سورۀ مبارکۀ احزاب مغز این سوره است. این آیه بر افضلیت، عظمت و عصمت اهل بیت (علیهم السلام) دلالت می‌کند. شأن نزول این آیه به ماجرایی که در حدیث مشهور کسا نقل گردیده است باز می‌گردد.
مقصود از «یذهب عنکم الرجس» دفع پلیدی ها از وجود اهل بیت (علیهم السلام) است نه رفع آن. دفع با رفع متفاوت است. اگر کسی دچار بیماری شود در صدد رفع آن بر می‌آید؛ اما اگر اقداماتی از قبیل واکسیناسیون و مراقبت‌های لازم را انجام دهد آن بیماری به سراغش نمی‌آید و از او دفع می‌شود.
«تقوا» واکسیناسیون دفع گناه است. تقوا موجب می‌شود انسان دچار گناه نشود. اما اگر کسی -خدای ناکرده- مرکتب گناه شد، باید با داروی توبه و استغفار، گناه خود را رفع کند.
در فرازی از حدیث شریف کسا می‌خوانیم که خداوند خطاب به فرشتگان خود قسم یاد می‌کند که تمام عالم و هستی را برای محبت به اهل بیت (علیهم السلام) خلق نموده است. و سپس به بیان نام آنان پرداخته است. مایه افتخار ماست که از پیروان و محبان این خاندان پاک هستیم.
دشمنان اسلام و منافقان از صدر اسلام تا سالها بعد، برای نابودی نام اهل بیت بسیار تلاش کردند و در این مسیر احادیث بسیاری را سوزاندند، به وجود مبارک امامان شیعه تعرض نمودند و سب و دشنام آنان را جایز دانستند. این دشمنی ها به حدی بود که جای تردید نیست که اگر نام اهل بیت (علیهم السلام) در قرآن کریم بیان می‌شد در صدد سوزاندن قرآن نیز بر می‌آمدند.
حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را محدَّثه می‌نامند چرا که او بی واسطه جبرئیل را می‌دید و با او سخن می‌گفت. حاصل این سخنان که املا کنندۀ آن حضرت فاطمه (علیها السلام) و نگارندۀ آن امام علی (علیه السلام) است، کتابی به نام مصحف فاطمه است که حاوی اسامی ائمه (علیهم السلام) و حوادث مهمی است که در آینده بر مسلمانان رخ خواهد داد. این کتاب به امامان یکی پس از دیگری می‌رسید و اکنون در دست امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) است.
در حدیث کسا به هنگام معرفی نام پنج تن آل عبا با محوریت نام فاطمه (علیه السلام) ذکر شده است. اگر چه اهل بیت (علیهم السلام) محور خلقت عالم هستند، اما محور اهل بیت، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) است. این معنا در روایات نیز وجود دارد؛ همچنان خداوند در شب معراج به پیامبر اکرم فرمود: «یا أَحْمَدُ! لَوْلاک لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاک، وَ لَوْلا عَلِی لَما خَلَقْتُک، وَ لَوْلا فاطِمَهُ لَما خَلَقْتُکما. (ای احمد! اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را خلق نمی‌کردم).»
در بخش دیگری از حدیث کسا به هبوط جبرئیل بر زمین برای الحاق به اهل بیت (علیهم السلام) می‌پردازد. جبرئیل پس از رسیدن نزد پیامبر (صلی الله علیه وآله) آن حضرت را از مقام والای اهل بیت که خداوند از آن سخن گفت با خبر ساخت و سپس از ایشان اذن ورود و ملحق شدن به اهل بیت را خواست که پیامبر نیز به او این اجازه را به او داد. جبرئیل پس از ورود به زیر کسا وحی الهی را بر تمام اهل بیت (علیهم السلام) ابلاغ نمود.
عالم به یمن وجود اهل بیت استمرار دارد و حتی دشمنان ائمه نیز از خان رحمت و نعمت وجود اهل بیت (علیهم السلام) زنده هستند و زندگی می‌کنند. اما متاسفانه توجه به این نعمت وجود ندارد.
